Vrijwilliger Annet: “ik blijf dit nog lang doen!”
Annet van Hoof heeft dit jaar haar 69ste verjaardag gevierd. Ruim 35 jaar uit haar leven doet ze vrijwilligerswerk voor Frion. Ze begon als Piet bij het Sinterklaasfeest en doet nu pastoraal werk bij de IJsselbolder. Ook al is ze al een tijdje met pensioen, vindt ze het belangrijk dat ze iets voor iemand kan betekenen. Annet draagt met trots de titel van onze oudste vrijwilliger!
“Ik rolde er zo in”
Toen Frion nog maar net bestond, werd Annet gevraagd of ze mee wilden helpen als Piet bij de Middelhorst. “Ik vond het zo leuk, dat ik met andere feesten en partijen ook meehielp. Toen kwam een nieuwe uitdaging op mijn pad: pastoraal werk voor de IJsselbolder. Ik heb altijd jeugdwerk gedaan voor de kerk, dus de ervaring had ik. Zo ben ik erin gerold. Mijn ervaring als kleuterleidster helpt mij ook in mijn werk.”
Pastoraal werk
Wat houdt pastoraal werk dan precies in? Daar vertelt Annet maar al te enthousiast over: “Eens per maand op de zondag hebben wij een kerkdienst bij de IJsselbolder. De cliënten worden door vrijwilligers opgehaald en wonen deze dienst bij. Samen met twee collega-vrijwilligers bereid ik de dienst voor. Iedere keer heeft de dienst een thema. Bijvoorbeeld de lente. Dit thema trekken wij door in alles. Zo krijgen cliënten in de lente bloembolletjes mee en zingen wij liedjes die hiermee in verband staan.” In haar rol als ‘voorganger’ heeft Annet het erg naar haar zin. Na iedere dienst vertrekt ze weer met een boost naar huis. “Tijdens een dienst zingen wij veel. Cliënten krijgen instrumenten en wie het leuk vindt om mee te spelen, speelt mee. We lezen uit de bijbel en de cliënten krijgen aan het einde de zegen. De blijheid voert de boventoon.”
Bijzondere herinnering
Alle diensten zijn bijzonder op hun manier, maar één dienst zal Annet voor altijd bijblijven. “Bij de diensten wisselen mijn collega Mia en ik elkaar af met voorgaan. In dit specifieke geval stond Mia voor en ik zat bij de cliënten. Eén van onze cliënten zit in een rolstoel en kan zelf niet praten. Meestal kijkt hij omhoog. Toen ik begon met zingen, zag ik dat hij mijn stem hoorde en mij zocht. Ik besloot bij hem te gaan staan en ik kreeg een lach. Hij keek mij telkens aan. Bij de zegen hield ik mijn hand boven zijn gezicht, en de tranen stroomden uit zijn ogen en ook uit die van mij. Dat is een van mijn allermooiste herinneringen. Zo bijzonder, en zo puur.”
Nog lang niet uitgewerkt
Na al die jaren als vrijwilliger bij Frion, is Annet nog steeds niet uitgewerkt. “Ik heb het hier zo naar mijn zijn. En ik ben van plan om dit werk nog lang te blijven doen. Zelfs mijn man is betrokken en helpt regelmatig bij het klaarzetten van spullen voor de diensten. Al zou mijn stem ermee ophouden, ga ik de cliënten wel ophalen. Ik ben nog lang niet klaar bij Frion!”
Wil je meer weten over Frion?
Op onze website kun je meer informatie vinden over onze locaties en diensten.